به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، رساله سطح سه با موضوع «القاب امام علی(ع) نزد اهل سنت و دلالت آن بر امامت و افضلیت ایشان با روش علامه میرحامد حسین(ره)» توسط حجت‌الاسلام والمسلمین حسین فرامرزی با راهنمایی حجت‌الاسلام والمسلمین محمدتقی سبحانی و مشاوره حجت‌الاسلام‌والمسلمین مرتضی علیزاده نجار، به داوری حجت‌الاسلام‌والمسلمین عزالدین رضانژاد در بنیاد بین‌المللی امامت دفاع شد.

رسول اکرم(ص) در دوران حیات خویش القاب و کنیه‌هایی بسیاری به امیرالمؤمنین(ع) اختصاص داده است. یعسوب المؤمنین، قسیم النار و الجنه، اسد الله، امیرالمؤمنین و کنیه ابوتراب برخی از آن القابی هستند که پیامبر(ص) به ایشان نسبت داده است. سوگمندانه تا به امروز این القاب از سوی پیروان خلفاء مورد دست‌اندازی و یا کتمان قرار گرفته و از سوی شیعه امامیه نیز مورد اهتمام جدی قرار نگرفته است.

در این رساله، هر کدام از القاب مزبور، با هدف اثبات امامت و افضلیت حضرت علی(ع)، در یک فصل که تشکیل شده از دو گفتار است مورد بررسی سندی و دلالی قرار داده شده است. این رساله از شش فصل تشکیل شده است. پس از فصل اول که مفاهیم و کلیات است در فصل دوم به بررسی لقب یعسوب المؤمنین، در فصل سوم به بررسی لقب قسیم النار و الجنه، در فصل چهارم به بررسی کنیه ابوتراب، در فصل پنجم به بررسی لقب اسد الله و در فصل ششم لقب امیرالمؤمنین مورد بررسی قرار گرفت.

اما نتیجه بررسی سندی این القاب پس از اثبات تواتر همه القاب با مبنای ابن حزم و ابن تیمیه به شرح ذیل است:

لقب یعسوب المؤمنین: اثبات شهرت احادیث در برگرفته این لقب بر مبنای اندیشمندان اهل سنت.

لقب قسیم النار و الجنه: اثبات شهرت و صحت احادیث در برگرفته این لقب.

کنیه ابو تراب: اثبات صحت احادیث در برگرفته آن.

لقب اسد الله: اثبات شهرت احادیث در برگرفته آن.

لقب امیرالمؤمنین: اثبات شهرت و اثبات صحت حدیث با بررسی تک تک راویان یک طریق از روایات این لقب

حاصل بررسی دلالی این القاب نیز به شرح ذیل است:

از بررسی احادیث در برگرفته لقب امیرالمومنین: امامت بلافصل، عصمت امیرالمؤمنین(ع)، نام‌گذاری لقب «امیرالمومنین» از سوی خداوند سبحان در شب معراج، برتری ایمان علی(ع) از همه مؤمنین، انتخاب امیرالمؤمنین توسط خداوند به عنوان امام، اختصاص لقب امیرالمؤمنین در زمان حیات رسول الله(ص) و لقب امیرالمومنین جامع فضائل، استفاده می‌شود.

از بررسی احادیث در برگرفته لقب اسد الله: قدرت، شجاعت، امامت امیرالمؤمنین استفاده می‌شود.

از احادیث در برگرفته لقب قسیم النار و الجنه: حقانیت امیرالمؤمنین(ع)، عصمت امیرالمؤمنین، ورود بدون حساب امیرالمؤمنین به بهشت، علی صراط هدایت، ورود بدون حسابِ محبین علی(ع) به بهشت و امامت امیرالمؤمنین(ع) استفاده می‌شود.

از احادیث در برگرفته لقب یعسوب المؤمنین: عصمت امیرالمؤمنین، زهد و تقوای امیرالمؤمنین، علی(ع) باب پیامبر(ع) در همه امور، علی فاروق اعظم(جداکننده بین حق و باطل)، علی صدیق اکبر(بزرگترین راستگو)؛ علی، اولین ایمان‌آورنده به پیامبر(ص)، علی (ع) راه نجات از فتنه‌ها و امامت بلافصل امیرالمؤمنین استفاده می‌شود.

از بررسی کنیه ابوتراب: عصمت ابوتراب، اصلاح‌گری ابوتراب، ابوتراب، تربیت‌کننده اهل زمین و امامت ابوتراب قابل اثبات است.

به طور کلی نتیجه نهایی این رساله معرفی پنج نص به ولایت امیرالمؤمنین(ع) است که چهار نص آن خفی و یک نص آن یعنی لقب (امیرالمؤمنین) جلی است. در بخش دلالی نیز عصمت و امامت حضرت امیرالمؤمنین مهمترین رهاورد این نگاشته است.

۳۱۳/۱۷